शुक्रबारदेखि सुरु भएको संघीय संसद विशेषगरी प्रतिनिधि सभाको बैठकमा प्रमुख प्रतिपक्षी दल नेपाली कांग्रेस र सत्तापक्षबिचको विवादले राष्ट्रिय राजनीतिलाई तताइरहेको छ।

अझ त्यसमा पनि पोखराको सूर्यदर्शन, बुटबलको सुप्रिम, चितवनको साहारा र काठमाडौंको स्वर्णलक्ष्मी बचत तथा ऋण सहकारीको बचत गैरकानुनी ढंगले ऋण लिएर लाखौँ बचतकर्ताको रकम हिनामिना गरेको आरोप राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टी (रास्वपा) अध्यक्ष एवं गृहमन्त्री रवि लामिछानेमाथि लगाउँदै कांग्रेसले सहकारीको रकम हिनामिना प्रकरणबारे संसदीय छानविन समिति गठनको मागलाई बटमलाइन बनाएर अधिवेशनको पहिलो दिन नै सदन अवरुद्ध पारेपछि स्थिति झनै जटिल र गम्भीर मोडतर्फ धकेलिँदैछ।

प्रतिनिधि सभाको बैठकको प्रारम्भमै कांग्रेसका महामन्त्री गगनकुमार थापाले सहकारीको रकम हिनामिना गर्ने कार्यमा सरकारकै उपप्रधानमन्त्री एवं गृहमन्त्री लामिछाने संलग्न भएको कतिवटा प्रमाण चाहिन्छ भनि बोलेपछि त्यसको प्रतिवादमा गृहमन्त्री लामिछानेले दिएको अभिव्यक्तिले अहिले देशका विभिन्न संचारमाध्यमदेखि सामाजिक सञ्जाल रंगिएको छ।

‘अब गगनकुमार थापाले लामिछानेविरुद्ध प्रमाण देखाएर लामिछानेलाई राजनीतिबाट उनले भनेझैं सन्यासको बाटो देखाउलान् कि आफैँ राजनीतिबाट सन्यास लेलान्?

यो र यस्तै विषयमा केन्द्रित विचारले शुक्रबार र शनिबार समाजिक संजालमा बहसको विषय बन्नुको पछाडि आफूलाई सदनमा बोल्न नदिएर कांग्रेसले संसद अवरुद्ध पारेपछि रुष्ट बन्दै निस्किएका गृहमन्त्री लामिछानेले संसद भवन बाहिर उपस्थित पत्रकारमाझ व्यक्त गरेको चुनौतिपूर्ण भाषा प्रयोग नै थियो। जहाँ लामिछानेले थापालाई चुनौति दिँदै भने, ‘आफुमाथि गगन थापाले लगाएको आरोपको प्रमाण दिए आफुले राजनीति छाड्छु तर, यदि यो गलत सावित भएको खण्डमा के गगन थापा राजनीति छाड्न तयार छन्?’

त्यसको प्रतिउत्तरमा महामन्त्री थापा पनि के कम थिए र? उनले पनि भने, ‘तयार’। तर, उनले आफ्नो भनाइसँगै केहि संसयका साथ भने, ‘सहकारी ठगि प्रकरणमा लामिछानेको संलग्नता रहेको दावी कांग्रेसको रहेको छ। यसबारे संसदीय समितिमार्फत छानविन गरी गलत सावित भएको खण्डमा म राजनीति छाड्न तयार छु, तर गृहमन्त्री भएपछि प्रमाण किन नष्ट गरेको?’

यी दुबै पात्रहरुको चट्टानी अडान र सर्त सुन्दा र हेर्दा उहिल्यै बाल्यकालमा गाउँतिर स–साना केटाकेटीहरु कुनै विषयमा वादविवाद गर्दैगर्दा भन्ने गरेका चट्टानी अडानहरुको झझल्को दिने खालकै देखिँन्छ। कुनै विषयमा विवाद बढ्दै गर्दा एउटाले अर्कोलाई भन्ने गर्थे, ‘यो कुरा झुटो रहेछ भने म यो गाउँको पानी नै खान्न ल जा। तर, साँचो रहेछ भनेँ त के गर्छस्? आदि, इत्यादि।’  

गाउँतिरका अबोध बालबालिकाहरुले भाँडाकुटी खेल्दा गरेको प्रतिज्ञा जस्तो होइन, देशको गृहमन्त्री र राष्ट्रिय पार्टीका नेताहरुले गर्ने बाचा कसम जसको विषयमा छेउ न टुप्पो, अत्तो न पत्तोका स्वनामधन्य पत्रकार युट्युवे वा सामाजिक संजाल प्रयोगकर्ताले रमाइलोका लागि थप बहस र विवाद चर्काएर आफ्नो पेजमा लाइक वा समर्थकको भिड बढाउने।
लामिछाने वर्तमान सरकारका उपप्रधानमन्त्री एवं गृहमन्त्रीसँगै रास्वपा जस्तो भरभराउँदो पार्टीका अध्यक्ष हुन् भने थापा आफैँमा कांग्रेस जस्तो ऐतिहासिक पार्टीको भरभराउँदो भविश्य बोकेका महामन्त्री हुन्। उनीहरुबिच कुनै विषयमा विवाद भएको खण्डमा त्यसको निराकरण बच्कना पाराले खोजिनु यो मुलुककै दुर्भाग्य बाहेक केही होइन।

हुनत, लामिछानेको स्वभाव हेर्दा उरेन्ठेउला केटाकेटीको भन्दा खासै फरक छैन। जसले त्यही उरेन्ठेउलो कुरा गरेरै राष्ट्रिय राजनीतिमा छाउन सफल भएका पनि हुन्। यदि उनी परिपक्क नागरिक भइदिएको भए, नेपालको नागरिकता र पासपोर्ट त्यागेर अमेरिकाको नागरिकता र पासपोर्ट लिएपछि पनि पुनः पुरानै नेपाली नागरिकताको आधारमा कम्पनी खोल्नेदेखि दल दर्ता र निर्वाचनमा भाग लिएर सर्वोच्चको फैसला पश्चात उपनिर्वाचनमा जाने स्थिति नै निम्त्याउँदैनथे होला। यदि उनी इमान्दार श्रीमान र जिम्मेवार अविभावक भइदिएको भए, उनका विषयमा सामाजिक संजालमा तथानाम क्रिया, प्रतिक्रिया नै आउँदैनथ्यो होला।

त्यही अनुभव र अनुभूतिका कारण पनि लामिछानेलाई लागेको हुन सक्छ सहकारी ठगी प्रकरणमा प्रमाण भेटिएको खण्डमा राजनीति नै छाडिदियो अनि अर्कै चट्टपटे पसल खोल्यो टन्टै साफ।

तर, लामिछानेले हेक्का राख्नु पर्छ, राजनीति लिने वा छोड्ने काम घरपरिवारको जिम्मेवारी अथवा महिनाको एक लाख डलर आम्दानी गर्ने बर्गर हाउसको जागिर वा उदार हृदय भएका जिबी राईले खोलेको विशाल ग्यालेक्सी टिभीको प्रवन्ध निर्देशकको जिम्मेवारी दिए जस्तो अथवा चलाउन नसकेपछि अर्को राजनीतिको नाङ्लो पसल खोले जस्तो सजिलो छैन।

हो, प्रमाण पुष्टि गर्न नसकेकोे खण्डमा राजनीति गर्ने वा छाड्ने विषय उनको नैतिकतामा निर्भर परेपनि कसैमाथि झुट्टा आरोप लगाएर अर्काको चरित्र हत्या गर्ने व्यक्तिलाई हाम्रो फौजदारी कानुनले निर्धारण गरे बमोजिमको दण्ड, जरिवाना र सजाय महामन्त्री थापाले व्यहोर्नु पर्ला।

तर, सहकारीको रकम हिनामिना गरेको पुष्टि भएमा गृहमन्त्री लामिछानेले शुक्रबार भनेजस्तै सहजै राजनीतिबाट सन्यास लिएपछि अर्को खेतिपाती गर्न पाइन्छ कि भन्ने उनलाई लागेको छ भने, यो उनको दिवास्वप्ना वा भ्रम बाहेक केही होइन।

यदि उनले अहिले भनिँदै आएका आधादर्जन सहकारी सबैको कुरा छाडिदिउँ। केबल एउटा मात्रै सहकारीको रकम हिनामिनामा कसुरजन्य अपराध गरेका रहेछन् र त्यो प्रमाणले पुष्टि गर्यो भने लामिछानेलाई सहकारी ऐनका २०७४ का विभिन्न दफा, उपदफासँगै दफा १२२ र १२४ को व्यवस्था बमोजिम फौजदारी कसुरका आधारमा दण्ड, जरिवाना र जेल सजाय हुन्छ। यहाँले भनेजस्तो कसुर प्रमाणित भए राजनीति छाडेर आय आर्जनको अर्को पसल खोलिबस्न कहाँ पाइन्छ रविजी!