
नेपाली कांग्रेस तनहुँका पूर्व पार्टी सभापति एवं मेरो बुबा रघुनाथ पौडेललाई कार्तिक ८ गते साँझ अचानक स्वासप्रश्वासमा समस्या देखिएपछि पोखरास्थित गण्डकी मेडिकल कलेजमा लगियो।
करिब साढे ८ बजे अस्पतालमा पुर्याउँदा उहाँलाई अस्पतालको आइसीयु कक्षमा व्यवस्था गरिएको कोरोना संक्रमण (कोभिड–१९)को आशंका लागेका विरामीहरुको लागि छुट्याइएको होल्डिङ सेन्टरमा अक्सिजन दिएर राखियो।
आइसीयुको एकातर्फ करिब १४/१५ जना कोरोना भाइरसका विरामी छन् अर्कोतर्फ ७/८ जना शंकास्पद विरामी। भन्नका लागि आइसीयु कक्ष भनिएपनि न त्यहाँ विरामीका आफन्तलाई जान, आउनु अघि थर्मल गनबाट ज्वरो मापन कार्य नै छ न त उनीहरुलाई प्रवेश गर्नुअघि सेनिटाइजर नै। जोसुकै पनि सहजै आइसीयु कक्षमा प्रवेश गर्न र बाहिरिन सक्ने तरकारी बजार जस्तै।
आइसीयु कक्षमा राखिएका बेडमा तन्ना हेर्यो सारसम्धो मानिस पनि विरामी पर्ला कि जस्तो मैलो र धैलो। न विरामीलाई उपलब्ध गराउन राखिएको अक्सिजनको पाइप नै व्यवस्थित छ। विरामीलाई डोरीले बाँधेर झुण्ड्याइएका अक्सिजनका पाइपबाट अक्सिजन दिने बाहेक उपचारका लागि चिकित्सकको पनि कुनै व्यवस्था छैन।
करिब करिब दुई दर्जनको संख्यामा रहेका विरामी हेर्नका लागि तीन जना नर्स र एकजना कलेजमै एमडी पढ्दै गरेका डाक्टरबाहेक अरु कुनै विशेषज्ञको उपस्थिती वा परिक्षण कार्तिक ८ देखि १३ गतेसम्म भएन।
पिपिइ लगाएर बसेका नर्सहरुको विरामीप्रतिको व्यवहारमा पनि त्यस्तै छ। न त उनीहरु विरामीलाई नियमित औषधी खुवाउन पुग्छन् न त विरामीले पिसाब फेर्न खोज्दा आवश्यक पटको व्यवस्था गरिदिन्छन्।
आइसीयुमा राखिएका विरामीलाई पिपिइ लगाएका नर्सहरुले औषधी दिनु पर्दा पनि या त विरामीका आफन्त र कुरुवालाई बोलाएर खुवाउन लगाउँछन् या त बेड नजिक पुगेर विरामीलाई फुत्त औषधी दिएर खाउ भन्छन्।
कोरोना संक्रमणको आशंकामा राखिएका र संक्रमण पुष्टि भएका विरामी जो आइसीयुमा छन् उनीहरुलाई कुरुवाले खुवाउन जानु पनि आफैँमा संक्रमणको भुंग्रोमा पस्नु जस्तै छ। अर्कोतर्फ जुन विरामी श्वासप्रश्वास समेत फेर्न नसकेर अक्सिजनको साहारा लिनु परिरहेको छ उसैलाई आफैँले कसरी औषधी खाउ भनेर फ्याँक्दा कसले कसरी खान सक्ला?
यसरी गरिएको उपचार देख्दा लाग्दछ, त्यो मेडिकल कलेजमा कुनै विरामी लानु भनेको मृत्युकै मुखमा मानिसलाई धकेल्नु जस्तै हो। जो त्यहाँ पुगेपछि बाँच्न सकेन उ कोरोनाले मर्यो भनिदियो, बाँचिहालेछ भने अस्पतालले उपचार गरेर बाँच्नेकोे सूचिमा नाम थपिदियो। यस्तो पनि अस्पताल हुन्छ?
त्यस्तो अस्पतालको आइसीयु कक्षमा कार्तिक ८ गते साँझ बुबालाई लगेर राखेकोमा १२ गतेसम्म पनि कुनै सुधार आएन। स्थिति झनझन बिग्रँदै गएपछि थप उपचारका लागि काठमाडौ लैजान कार्तिक १३ गते बिहिबार अपरान्ह हेलिकप्टर मगाइयो।
अस्पतालको व्यवस्थापनलाई बिहिबार बिहानैदेखि बुबालाई काठमाडौं लैजाने तयारी भइरहेको जानकारीसहित अस्पतालदेखि पोखरा विमानस्थलसम्म पुर्याउन एम्बुलेन्सको व्यवस्था गरिदिन पटक पटक आग्रह गरेँ। तर, अस्पतालको व्यवस्थापनले आफ्नो कलेजमा एम्बुलेन्स नभएको भन्दै बाहिरबाटै खोजेर लैजान भन्यो। हाम्रो अवस्था देखेपछि अस्पतालमा सुरक्षार्थ खटिएका प्रहरी जवान सुरज घिमिरेले एम्बुलेन्स खोजेर सहयोग गरिदिनु भयो।
जब अपरान्ह ३ः२० बजे काठमाडौंबाट विरामी लैजान विशेष व्यवस्थासहितको हेलिकप्टर पोखरा विमानस्थलमा पु्ग्यो। त्यसपछि आइसीयु कक्षबाट बिरामीलाई गेटमा राखिएको एम्बुलेन्ससम्म पुर्याउन न त्यहाँ कुनै ह्वीलचियरको व्यवस्था थियो न विरामीलाई अस्पतालबाट एयरपोर्टसम्म पुर्याउनका लागि आवश्यक अक्सिजन सिलिण्डर नै।
एयरपोर्टमा पुगेको हेलिकप्टरले विरामी ल्याउन ढिला भयो भनेर कराउने। अस्पतालमा ह्विलचियर र अक्सिजन सिलिण्डर सहज उपलब्ध नहुँदा विरामी निकाल्न आपत। बल्लतल्ल एक जना नर्सले एउटा ह्विलचियर र अक्सिजनको सिलिण्डर खोजेर ल्याइदिइन। खोलेर जोड्न नसकेपछि अस्पतालको सुरक्षा गार्डले खोलिहेर्दा अक्सिजन नै नभएको खालि सिलिण्डर!
त्यसपछि पुनः सुरक्षा गार्ड आफैँले एउटा अक्सिजन सिलिण्डर खोजेर ल्याइदिएपछि विरामीको नाकमा जडान गर्न लाग्दा पाइप फुटेर अक्सिजन बाहिर फसुसुसु! चिकित्सक र म आफैँले पाइपको फुटेको भागमा हातले थुनेर एम्बुलेन्ससम्म पुर्याउनै सकस।
गण्डकी प्रदेश सरकारले कार्तिक ७ गतेदेखि कोरोना परिक्षण नगर्न जारी गरेको उर्दिका कारण गण्डकी क्षेत्रीय अस्पतालबाट पिसिआर परिक्षणका लागि स्वाव समेत चारदिनसम्म संकलन हुन पाएन। बिहिबार काठमाडौं उड्नु दुई घण्टा पहिले अपरान्ह एक बजेतिरमात्रै क्षेत्रीय अस्पतालबाट गएका स्वास्थ्यकर्मीले स्वाव लिएर गए। हामीले बुबालाई अपरान्ह काठमाडौं ल्याई राजधानीको ह्याम्स अस्पतालमा भर्ना गरायौँ।
पोखराको पिसिआर परिक्षणको रिपोर्ट हिँजै साँझ करिब १० बजेपछि आयो तर, कोरोना पोजेटिभ। ह्याम्सले शुक्रबार स्वाव लिएर पुनः परिक्षण गर्दा अपरान्ह तीन बजेतिर रिपोर्ट आयोः कोरोना नेगेटिभ।
अझै पनि ह्याम्सले बुबालाई कोरोना संक्रमणकै आशंकामा सोही मुताविकको उपचार प्रक्रिया जारी राखेको छ तर, त्यो उपचार र व्यवस्थापनसँगै सावधानीमा पोखराको गण्डकी मेडिकल कलेजको तुलनामा आकाश र जमिनको फरक।
यहाँको अस्पतालमा उपलब्ध सेवा, सुविधा र व्यवस्थापन हेर्दा गण्डकी मेडिकल कलेज पनि कुनै स्वास्थ्य संस्था र अस्पताल हो र भन्ने लागेको छ।
रघुनाथ पौडेलका छोराले गरेको गुनासोबारे प्रतिक्रिया लिन टेलिफोन गर्दा अस्पतालका सञ्चालक खुमा अर्यालले आफ्नो अस्पतालमा कुनै कमजोरी नभएको दाबी गर्दै पौडेलको उपचारमा अस्पतालको तर्फबाट कुनै कमजोरी नभएको भन्दै फोन काटे।
नेपालका मेडिकल सञ्चालकहरुमध्ये अर्याल र उनको मेडिकल कलेज बेला बेलामा विवादमा आइरहने गरेका छन्।
(नेपाली कांग्रेस तनहुँका पूर्व जिल्ला सभापति रघुनाथ पौडेलका छोरा नगेन्द्र पौडेलले हिमाल दैनिकसँग गरेको कुराकानीमा आधारित)


प्रकाशित मिति: बिहीबार, कात्तिक १३, २०७७
प्रतिक्रिया दिनुहोस्
साताको लोकप्रीय